Met zijn majestueuze uitstraling trekt de Leonberger veel bekijks. En ook met zijn kalme, zelfverzekerde manier van doen verovert deze hond de harten van liefhebbers van grote honden. In dit artikel lees je alles over de herkomst, het gedrag en het karakter van de Leonberger.

 

Waar komt de Leonberger vandaan?

Het hondenras de Leonberger komt oorspronkelijk uit Leonberg, een Zuid-Duitse stad in het midden van Baden-Württemberg. De hond is minstens zo imposant als het kasteel in Leonberg, net zo uniek als de tuinen van het kasteel en gefokt volgens de lange traditie van de stad. Toch is dit ras niet zo oud als Leonberg en al zijn bezienswaardigheden.

Middeleeuws stadscentrum
Leonberg is één van de oudste steden van Duitsland en werd gesticht rond 1250, op de drempel van de late middeleeuwen. Het middeleeuwse stadscentrum met zijn prachtige huizen is tot op de dag van vandaag  bewaard gebleven. De traditionele Leonbergers zijn trots op hun stad, en terecht. Er is dan ook genoeg om trots op te zijn, zoals het imposante Slot Leonberg (gebouwd in de dertiende eeuw) met een unieke Renaissance-tuin en het gele wapen van de stad met een zwarte leeuw. Uiteraard zijn de mensen ook trots op hun eigen hondenras: de Leonberger.

 

Uit welke kruising ontstonden de eerste Leonbergers?

Pas rond 1830 zou het toenmalige gemeenteraadslid Heinrich Essig begonnen zijn met het realiseren van zijn droom. Namelijk een hondenras fokken dat zou moeten lijken op het moedige wapendier van zijn geboorteplaats, de leeuw. Essig selecteerde aanvankelijk twee originele rassen met een indrukwekkend uiterlijk voor zijn hondenras: een zwart-wit Newfoundlander teefje en een Sint Bernard reu. Naar verluidt zou dit een originele Sint Bernard uit het Zwitserse Sint Bernhardklooster zijn geweest. Waarschijnlijk is dit de beroemdste Sint Bernard allertijden!

Naast deze rassen werd in de daarop volgende jaren de Pyreneese Berghond, bekend om zijn vasthoudendheid, koppigheid en waakzaamheid, ingekruist. De eerste puppy’s die bekend staan als het ras Leonbergers werden geboren in 1846.

 

Werkelijke grondlegger van de Leonberger

Niets is zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt: er is een discussie tussen experts of Essig wel echt de grondlegger van de Leonberger was. Hij was een hondenhandelaar die een voorkeur had voor zeer grote, langharige honden en voldeed destijds aan de behoefte naar grote boerderijhonden. Sommige auteurs beweren dat deze grote, langharige honden al eeuwen in de bergen van Württemberg voorkwamen. Essig zijn enige verdienste zou zijn dat hij met deze honden is gaan fokken en ze de naam Leonberger heeft gegeven. Maar wie de eer ook toekomt, het resultaat is tot op de dag van vandaag te zien: een mooi, sterk en trots hondenras!

 

Tekst gaat verder onder de afbeelding

 

Het uiterlijk van de Leonberger

Met zijn lange, gladde vacht, die idealiter dikke manen in de nek vormt, doet de Leonberger je met een beetje fantasie inderdaad denken aan een leeuw. Zijn vacht, die volgens rasstandaard geel tot roodbruin is met een zwart masker, onderstreept deze indruk. Evenals de gevederde hangende ogen die overgaan in de manen van het dier. Qua karakter kan de machtige viervoeten eigenlijk alleen maar succesvol worden omschreven. De Leonberger is precies zoals we ons de koning der dieren graag voorstellen:

• sierlijk
• sereen
• waakzaam
• liefdevol
• majestueus met een groot leeuwenhart

 

Consequente en liefdevolle opvoeding

Leonbergers moeten zorgvuldig worden gesocialiseerd en goed opgeleid binnen hun mogelijkheden. Deze dieren zijn zeer onafhankelijk en behoren niet tot de honden die  – met een enorme will to please –  aandachtig wachten op het volgende commando van hun baasje. Zijne majesteit neemt graag zijn eigen beslissingen. Dit hondenras opvoeden is misschien minder eenvoudig, maar het is absoluut mogelijk en moet duidelijk, consequent en liefdevol gebeuren.

 

Tekst gaat verder onder de afbeelding

 

Pas jij als baasje bij een Leonberger?

Als eigenaar van een zeer grote hond heb je een plicht en moet je je bewust zijn van je verantwoordelijkheid. De doorgaans zeer zelfverzekerde Leonberger moet vanaf het begin zijn plaats in de sociale structuur (in het gezin) leren, zodat het samenleven goed functioneert. Dit hondenras heeft zijn waakzaamheid en territorialiteit dubbel meegekregen, van de Sint Bernard en de Pyreneese Berghond. Het is daarom belangrijk dat deze karaktereigenschappen in goede banen worden geleid. Jouw Leonberger moet niet de indruk krijgen dat hij als enige verantwoordelijk is voor het bewaken van huis en tuin. Dan verandert deze hond namelijk in een alleenheerser en zal zelfs de postbode weigeren om nog langs te komen.

 

Zelfverzekerd én sportief

De Leonberger heeft baasjes nodig op wie hij kan vertrouwen en die deze rol als vanzelfsprekend op zich nemen. Het voordeel van een zelfverzekerde hond is in ieder geval dat hij boven dingen staat. Nu doet de Leonberger dat sowieso letterlijk vanwege zijn grootte, maar de hond heeft ook een hogere prikkeldrempel door zijn zelfvertrouwen.

‘Koning Leeuwenhart’ houdt trouwens, ondanks zijn afmetingen, erg van bewegen en sporten. Vooral lange wandelingen of, nog beter, trektochten zijn favoriet bij dit ras. Maar ook sommige hondensporten kun je met deze viervoeters doen.

 

Houd oud worden Leonbergers gemiddeld?

De gemiddelde levensverwachting van een Leonberger is slechts zeven jaar, dit vooral met de grootte van dit hondenras te maken. Natuurlijk is dit een gemiddelde, verschilt dit per hond is de behaalde leeftijd ook afhankelijk van factoren als zorg, voeding, mate van beweging en preventieve bescherming tegen besmettingen en infecties. 

 

Tekst gaat verder onder de afbeelding

 

Voorkom overbelasting bij de Leonbergerpuppy

Zoals met alle grote hondenrassen geldt ook voor de Leonberger: begin rustig en bouw het langzaam op. Het lichaam van een grote hond moet extreme groeiprestaties leveren van puppy tot volwassen hond. Te vroege overbelasting kan leiden tot ernstige en blijvende schade, bijvoorbeeld aan de gewrichten van de hond. Een Leonberger moet daarom minimaal één jaar oud zijn voordat je hem intensief laat bewegen en sporten. Laat je jonge hond daarom nog niet naast de fiets lopen, weinig traplopen en niet van grote hoogtes springen. Jouw puppy moet natuurlijk wel bewegen en spelen, maar met de nodige voorzichtigheid. Pas de uitlaatrondes aan op zijn puppyleeftijd.

 

Erfelijke aandoeningen van de Leonberger

Helaas blijft de Leonberger, net als veel andere hondenrassen, niet gespaard van ziektes die kenmerkend zijn voor het ras. Sommige zijn in dit geval te wijten aan zijn enorme omvang. Zoals bij de meeste zeer grote hondenrassen is osteosarcoom (botkanker) een veel voorkomende doodsoorzaak bij de Leonberger. Daarnaast komen ook maagdraaiingen relatief vaak voor. Verder heeft dit hondenras aanleg voor de ziekte van Addison (bijnierziekte), panosteitis (een langbeenaandoening), HD (heupdysplasie) en bepaalde hartafwijkingen.

bron: Hart voor Dieren Magazine

 

Ook interessant voor  jou: 

• Zo leert je hond om (weer) alleen te zijn
• Goede voeding voor de hond – dit moet je weten
• Hond loslopen: oefentips!