Braken is niet uitzonderlijk bij honden. De meeste honden moeten wel eens overgeven of zijn misselijk, dat komt regelmatig voor. In sommige gevallen kan het echter nodig zijn om bij braken de hond te laten onderzoeken door een dierenarts. We geven meer informatie en tips over de oorzaken, symptomen en behandeling van een brakende hond.
Wat is braken?
Braken is het moment dat een hond zijn eten en/of drinken overgeeft vanuit de maag. Hoewel het erg lijkt op regurgiteren, is het niet hetzelfde. Bij regurgiteren komt het voedsel alweer terug voordat het de maag heeft bereikt, dus heel snel na het eten.
Braken is een manier van het lichaam om het te beschermen tegen irriterende stoffen die zijn opgenomen. Omdat ze worden opgebraakt kunnen ze geen verdere schade meer aanbrengen. Braken kan ook een symptoom zijn van een ziekte. Zo kan een virus, een bacterie, een plotselinge verandering van dieet of bedorven voedsel leiden tot braken.
Er zijn twee vormen van braken: acuut en chronisch. Ze vragen om een verschillende behandeling omdat de oorzaken van acuut en chronisch braken meestal verschillend zijn.
De tekst gaat verder onder de foto
Acuut braken
Voor acuut braken (dus net begonnen) hoef je meestal niet met je hond naar een dierenarts. Als het slechts één of een paar keer voorkomt en je viervoeter is verder actief, vrolijk en in goede conditie, dan kun je het afwachten. Als je hond echter blijft braken en hij wordt sloom, dan is een bezoekje aan de dierenarts nodig.
Het is beter om bij acuut braken de hulp van een dierenarts in te roepen bij de volgende situaties:
* de buik zwelt op
* je hond blijft braken
* hij heeft iets verdachts/giftigs gegeten (van straat bijvoorbeeld)
* je hond drinkt en plast ook meer dan normaal
* je hond heeft koorts ( +39,5 graden)
* het dier is ziek
* hij kan geen water binnenhouden (uitdroging, ook bij diarree)
* je hond is sloom, apathisch en/of kan niet meer normaal lopen
De tekst gaat verder onder de foto
Oorzaak acuut braken
Braken wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door het eten van verkeerd voedsel of een virale infectie. De meest voorkomende virussen die acuut braken veroorzaken zijn het rotavirus en het coronavirus. Maar er kan ook sprake zijn van andere virussen. Zo is Parvo een ernstig virus dat ook braken veroorzaakt bij de hond. Sommige honden eten alles wat ze tegenkomen en daar kan wel eens iets tussen zitten dat niet goed valt. Denk daarbij aan straatvuil of iets wat je hond normaal gesproken niet eet (een stuk kaas of voer van de kat etc.). Verder kan de hond een vreemd voorwerp hebben doorgeslikt dat het maagdarmstelsel niet kan passeren. Ook parasieten kunnen een rol spelen bij braken, zoals wormen of Giardia. Of de hond kan een maagdraaiing hebben, wat overigens een levensbedreigende situatie is. Bij een maagdraaiing of maagtorsie is er sprake van loos braken. De hond probeert dan te braken, maar er komt niks uit. Het is dan zak om direct de dierenarts in te schakelen.
Behandeling acuut braken
Als je hond last heeft van acuut braken is het verstandig om hem kleinere porties lichtverteerbare voeding te geven, gekookte kip en rijst bijvoorbeeld, en ook zijn water in kleinere porties aan te bieden, liefst lauwwarm. De dierenarts kan aanvullende medicatie tegen het braken toedienen en maagzuurremmers geven. Als er sprake is van uitdroging (de hond heeft plakkerige slijmvliezen en/of zijn huidplooien verstrijken niet) kan besloten worden om een infuus te geven.
De tekst gaat verder onder de foto
Chronisch braken
Er is sprake van chronisch braken als de hond langer dan zeven tot tien dagen last heeft van braken. Er zijn tal van oorzaken voor chronisch braken. Zo kan er sprake zijn van een overgevoeligheid of allergie voor bepaald voedsel, een chronische maagdarmonsteking, een tumor in het maagdarmstelsel, leverproblemen, een nieraandoening, een maagzweer, een invaginatie (het ineenschuiven van darmdelen) of de ziekte van Addison, waarbij de bijnier te weinig hormoon aanmaakt. Maar er zijn nog andere boosdoeners die chronisch braken veroorzaken. Daarom is het erg belangrijk om bij chronisch braken de dierenarts te bezoeken zodat de onderliggende oorzaak kan worden gevonden. De dierenarts zal in dat geval ook vragen naar de algemeen toestand van de hond: Is hij nog vrolijk en actief? Is hij afgevallen? Is hij sloom en heeft hij geen eetlust?
Het mag duidelijk zijn: de behandeling van chronisch braken is volledig afhankelijk van de oorzaak ervan.
Misselijkheid bij de hond
Overgeven gaat gepaard met misselijkheid, wat zich op verschillende manieren uit. Zo kan een hond minder of trager gaan eten, boeren laten, veel smakken en slikken, de hond kan gras gaan eten en/of kwijlen. Als deze klachten niet binnen enkele dagen verdwijnen, is het advies om met hem naar de dierenarts te gaan.
De tekst gaat verder onder de foto
Regelmatig braken is niet goed
Eén op de vijf honden braakt twee keer per maand of vaker, best veel dus. Als je hond een keer braakt en daarna nog actief is en goedgehumeurd, dan hoef je je geen zorgen te maken. Maar terugkerend en regelmatig braken is meestal een indicatie dat er iets niet in orde is. De dierenarts kan dan een maagdarmonderzoek doen, bijvoorbeeld ontlasting- en bloedonderzoek, een echo van de buik, een endoscopie (kijkonderzoek) of een röntgenfoto van de slokdarm/maag.
Rust en medicatie bij braken
Als je hond een acute maag- en/of darmontsteking heeft, zal dit meestal niet langer duren dan een week en doorgaans is er geen medicatie nodig. Met medicijnen tegen de misselijkheid kan de situatie voor je hond echter wel draaglijker worden gemaakt. Belangrijk is dat je ervoor zorgt dat je viervoeter niet uitdroogt. Als hij wel water kan binnenhouden maar geen eten, kun je hem een uitgebalanceerde zoutoplossing (ORS) geven.
Als je hond verschijnselen heeft (misselijkheid en braken), is hij ziek en moet hij voldoende rust krijgen om sneller te kunnen herstellen. Geen lange wandelingen en intensieve training dus!
Wanneer je hond niet meer braakt, kun je hem over een periode van twee dagen langzaamaan weer laten wennen aan zijn normale voedingspatroon.
Ook interessant voor jou:
Gebitsproblemen bij de hond
Maagtorsie bij de hond
Heeft mijn hond een voedselallergie?
