De Newfoundlander is een grote, sterke hond, maar daartegenover staat zijn zachtaardigheid. Het is een waakzame goedzak. Ontdek meer over de roots en het karakter van dit hondenras, en over de medische problemen waar deze viervoeters regelmatig mee kampen.
De vroegere thuisbasis van de New Foundlander
Dit indrukwekkende hondenras komt – zoals je waarschijnlijk al vermoedde – van het eiland Newfoundland dat in de Atlantische oceaan ligt, voor de noordoostkust van Noord-Amerika. Het is een onherbergzaam eiland met ruw klimaat; vochtig en altijd koel. Zelfs in de zomer drijven ijsbergen voorbij, en geen enkel deel van het eiland ligt verder dan 100 kilometer van de woeste oceaan. Soms rollen er zelfs enorme mistwolken als tsunami’s over het land.
Uit dit gebied komt de Newfoundlander, die als één van de eilandbewoners zeer vertrouwd is met water. Hij werd vroeger dan ook als reddingshond gebruikt die mensen uit zee wist te vissen, daarnaast werd de Newfy ingezet als sledehond om zware lasten te trekken.
Een mix met berenhonden
De Newfoundlander is ontstaan uit lokale honden en de grote zwarte berenhonden die de Vikingen na 1100 op het eiland introduceerden. Europese vissers brachten vervolgens ook andere honden naar Newfoundland, die uiteindelijk in de bloedlijn terecht kwamen. Maar toch bleven de belangrijkste kenmerken van dit hondenras in stand. Rond 1600 had de Newfoundlander al het uiterlijk en karaktereigenschappen zoals we die nu kennen.
Hoe groot wordt de Newfoundlander?
De huidige Newfoundlander is erg groot en sterk. De reuen kunnen een schouderhoogte bereiken van 70 cm en zo’n 68 kg wegen. De schedel is breed, de snuit vierkant en wat stomp.
Staart als stuur
De staart van een Newfoundlander is krachtig en breed aan de basis. En dat heeft een reden. Deze hond is nog altijd de waterrat die hij vroeger al was, en zijn staart gebruikt hij als roer tijdens het zwemmen! En ook zijn dikke vacht is ingesteld op een hoop vochtigheid; die kent een dubbele, waterafstotende laag. Houd er wel rekening mee dat een Newf om een intensieve vachtverzorging vraagt.
Vachtkleuren
Bij de huidige Newfoundlander is een zwarte vacht typerend, maar de hond kent nog meer mogelijke vachtkleuren. Zo komt hij ook voor in verschillende tinten bruin – van chocolade tot donkerbronskleuren – en in het zwart-wit. De zwart-witte vacht was vroeger gangbaar voor een Newf, maar deze variant stierf in de eerste helft van de 19e eeuw bijna uit.
Waakzame, aanhankelijke goedzak
De Newfoundlander wordt vaak omschreven als een grote lieverd; sociaal, vriendelijk, zelfverzekerd en zachtaardig. Verder geven diverse baasjes van Newfs aan dat de honden ook erg ondernemend en bijna altijd goed gehumeurd zijn.
Een Newf is het liefst bij zijn mensen en maakt graag deel uit van het gezinsleven. Maar hij is groot. En beresterk. Dat iets waar je echt rekening mee moet houden. Zeker omdat hij beschermend gedrag kan vertonen en niet bang is om zijn territorium te verdedigen. Daarom is een goede socialisatie en opvoeding ook bij deze goedzakken onmisbaar.
Een redder in nood
Een Newfoundlander werkt graag samen met zijn mensen. En dat neemt hij zeer serieus als je hem inzet bij iets wat bij hem past. In Frankrijk ondersteunt hij de medewerkers van de kustwacht en reddingsdiensten in het water. En ook in Nederland en België trainen we Newfs voor reddingsacties op zee. Want zwemmen kunnen deze viervoeters als de beste. Bovendien zijn ze enthousiast en erg behulpzaam van aard.
Waterreddingshonden zwemmen naar drenkelingen, die zich aan een speciaal harnas kunnen vasthouden, en door de viervoeters naar land of de reddingsboot worden getrokken.
Daar zit een luchtje aan!
Om maar met de deur in huis te vallen: Newfoundlanders zijn grote, geurende kwijlers. Ze kunnen behoorlijk ruiken, niet altijd maar als ze het doen, doen ze het goed. Vaak wordt er gezegd dat dit door de voeding zou komen, maar verandering van dieet helpt lang niet altijd. Als je overweegt een Newf te verwelkomen, is dat dus wel iets waar je rekening mee moet houden. Dat samen met een hoop kwijl en losse haren, maakt dit hondenras niet geschikt voor mensen die niet tegen viezigheid kunnen.
Hoe oud wordt een Newfoundlander?
Een Newfoundlander wordt gemiddeld 8-10 jaar oud.
Medisch
Newfoundlanders worden dikwijls niet oud. Dat komt doordat de honden, net als andere zeer grote rassen, gebukt gaan onder hun krachtige bouw. Onder meer heupdysplasie en elleboogdysplasie komt veel voor bij Newfs. Verder hebben deze viervoeters door hangende oogleden redelijk vaak te maken met oogproblemen.
Als je een Newfoundlander wilt, zoek dan naar een goede fokker en kies voor een licht exemplaar. Dit maakt de kans op gezondheidsproblemen voor het dier zo klein mogelijk.
Bron: Hart voor Dieren Magazine