Als huisdier wordt de chinchilla steeds populairder en dat is ook niet zo vreemd. Het is een prachtig dier en ziet er superschattig uit. Maar vergis je niet, chinchilla’s hebben veel ruimte en verzorging nodig. Ze willen niet opgepakt worden, zijn ’s nachts actief en komen altijd met minimaal twee.
Familie van… Aan wie doet de chinchilla jou denken?
De chinchilla heeft een superzacht vachtje, grijs of bruin van kleur, een borstelige staart en donkere ogen. Als je naar hem kijkt, denk je aan een kruising van een konijn, muis en eekhoorn te kijken. Maar deze knager is juist familie van de cavia.
Uit Zuid-Amerika
De wilde soortgenoten van de chinchilla leven in Zuid-Amerika. Daar verblijven ze in grotten binnen het landschap van de Andes en in heuvelachtige kustgebieden. Deze dieren zijn dus gewend aan karige vlaktes waardoor ze als huisdier alleen droge voeding eten.
Groepsdieren: een vriendje nodig
De chinchilla is een groepsdier, erg sociaal en gericht op soortgenoten. Hij leeft dan ook in grote groepen die uit maximaal 100 dieren bestaan. Als huisdier heeft dit knaagdier minimaal één soortgenootje nodig om zich veilig en comfortabel te voelen.
Verblijf voor actieve knaagdieren
Deze actieve knagers hebben veel ruimte nodig om hun energie kwijt te kunnen. Ze moeten volop kunnen rennen, klauteren, springen en spelen. Ideaal is een volière met meerdere verdiepingen. Zorg dat het verblijf voor 2 dieren minimaal 1,50 m x 80 cm x 1,50 m is. Maar liever geef je ze een grotere kooi. Want hoe meer ruimte, hoe gelukkiger een chinchilla als huisdier zal zijn.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Zorg voor hygiëne
Hygiëne erg belangrijk voor dit dier. Ontlasting en urinevlekken verwijder je dan ook dagelijks. Houd er overigens rekening mee dat chinchilla’s tot een meter hoog kunnen springen. Dat betekent dat de kamer waarin het chinchillaverblijf staat niet wordt gespaard. Regelmatig zal je er ‘rommeltjes’ als hooi en zand op de vloer tegenkomen. Een eigen kamer voor de dieren kan een oplossing zijn.
Inrichting chinchillaverblijf
Zorg voor veel klimmogelijkheden in het verblijf. Hiervoor kun je bijvoorbeeld ook takken van onbespoten fruit- en walnotenbomen gebruiken. Als je die zelf raapt, leg je ze eerst minimaal 24 uur in de vriezer. Hierdoor worden eventuele bacteriën onschadelijk. Verder zet je in de kooi:
- klein huisje
- andere speel- en schuilmogelijkheden
- hooiruif
- drinkbak
- zandbadje
Extra tip: Chinchilla’s zijn fanatieke knabbelaars. Plaats daarom geen plastic speeltjes of meubels in hun verblijf.
Badritueel van de chinchilla
Chinchilla’s hebben een zeer gevoelig huidje, waar ze dan ook goed voor zorgen. Deze dieren genieten vooral van een badje met chinchillazand, dat heeft een extra fijne korrel. Het baden komt vooral neer op uitgebreid door het zand rollen. Daarmee ontvetten ze hun vachtje en als baasje is het ook prachtig om naar te kijken:
Bekijk video: Chinchilla neemt zandbad
Wat eet een chinchilla?
Hooi is de belangrijkste voedselbron voor chinchilla’s. Hier halen ze de nodige vezels, vitamines en mineralen uit. Let op: dit mag geen jong hooi zijn of veel klaver bevatten. Het gedroogde gras vul je aan met speciale chinchilla-pellets. Die bevatten minder koolhydraten en toevoegingen dan de standaard knaagdierpellets.
Gedroogde kruiden, bladeren en bloemen zijn een verantwoorde snack voor deze dieren. Vers groen daarentegen is juist niet geschikt. En pas ook op met knaagdiersnoepjes waaraan suikers en vet zijn toegevoegd. Die horen niet thuis in het menu van chin’s en de dieren worden snel te zwaar.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Communicatie
Vooral geluiden spelen een belangrijke rol in de communicatie tussen chinchilla’s. Aan het piepen, knorren en grommen kun je horen dat ze het naar hun zin hebben. Knarsetanden wijst juist op gevaar; het is hun waarschuwingssignaal.
Levensverwachting
Als een chinchilla goed verzorgd wordt, voldoende ruimte heeft en in het gezelschap van tenminste één soortgenootje leeft, kan hij meer dan 20 jaar oud worden. Houd hier rekening mee wanneer je het dier in huis wilt verwelkomen.
Bron: Hart voor dieren magazine
Ook interessant voor jou:
