Kangoeroes zijn de grootste buideldieren ter wereld. Hier lees je alle kenmerken over dit dier.
Informatie
Lichaamslengte: 30 – 160 cm
Gewicht: 2 – 70 kg
Levensverwachting: 7 – 20 jaar
Voorkomend in: Australië, Nieuw-Guinea, Tasmanië, enkele naburige eilanden
Leefomgeving: Steppe, bergen, bomen en boslandschappen
Klasse: Zoogdieren
Familie: Kangoeroes (Macropodidae)
Aantal soorten: ongeveer 56 (waarvan vier met uitsterven bedreig)
Verschijning
De reuzenkangoeroe kan wel tot een meter lang worden. De kangoeroe heeft een lange, gespierde staart, die meestal behaard is. Deze staart heeft hij nodig als ondersteuning, bijvoorbeeld om tijdens het springen de balans te bewaren. Het hoofd van de kangoeroe is lang en klein en het beest heeft grote oren. Kangoeroes hebben vijf vingers/tenen op hun voorpoten. Deze zijn lang en rank en kunnen als handen dienen. De kangoeroe gebruikt ze dan ook bij het eten. Op de achterpoten zitten vier tenen. De eerste twee zijn kleine en met huid bedekt. De derde teen is de sterkste. Deze is veel groter en sterker dan de andere tenen en heeft een grote nagel. De vierde teen is weer een kleintje. De poten van de kangoeroe zijn erg sterk. Mede hierdoor kan hij snel en ver springen.
Voortplanting
De vrouwtjes hebben een buidel met een opening aan de bovenkant. Na een draagtijd van 30 tot 40 dagen kruipt de kangoeroe-embryo hier zelfstandig in. Bij de geboorte weegt de baby nog geen gram. In principe baart de kangoeroe maar één jong per keer, zelden twee. Kort na de geboorte kan het vrouwtje alweer paren. Alleen zal een nieuwe embryo zich niet verder ontwikkelen zolang er nog een jong in de buidel zit. Pas wanneer het jong in de buidel zichzelf gaat voeden, blijft de embryo groeien. Over het algemeen blijft een jong ongeveer 250 in de buidel zitten. Vier weken nadat de jonge kangoeroe uit de zak is, kan het vrouwtje een nieuw jong baren.
Levensstijl en gedrag
Kangoeroes leven solitair. Heel soms leven ze samen in kleine groepjes. Deze groepjes bestaan over het algemeen uit één man, meerdere vrouwtjes en de bijbehorende jongen.
De kangoeroes kunnen zich op twee manieren voortbewegen. Als ze hoge snelheid willen bereiken, dan doen ze dit door alleen met hun achterpoten te springen. De staart blijft dan in de lucht en zorgt voor balans. Op deze manier kunnen grote kangoeroes snelheden tot wel 88 km/u bereiken. Als een reuzenkangoeroe op de vlucht is, kan hij sprongen van wel negen meter maken. Gewoonlijk springen kangoeroes zo’n anderhalve meter.
Bij een ander type sprong wordt de staart gebruikt als een soort vijfde been. De kangoeroe zet af met zijn voorpoten en staart en zwaait zijn achterpoten naar voren. Kangoeroes kunnen niet achterwaarts rennen.
Eten
Alle kangoeroes zijn vegetariërs, dus voeden ze zich voornamelijk met planten. Toch zijn er twee groepen te onderscheiden. Namelijk de kangoeroes die grazen en de kangoeroes die voornamelijk fruit eten. Afhankelijk van wat het dier eet, heeft het verschillende tanden. De fruiteter heeft kiezen zonder scherpe kanten en grote voortanden met lange snijvlakken. Alle kiezen komen bij het kauwen tegelijk op elkaar waardoor het voedsel verpletterd wordt. De grasetende kangoeroes hebben kiezen met lange randen op de kauwvlakken, zodat de plantendelen tijdens het kauwen worden gesneden. De Tammar-kangoeroe is het enige buideldier dat koud water drinkt.
Wist je dat?
De naam van het dier kwam eigenlijk tot stand door een misverstand. Ontdekkingsreiziger James Cook strandde in 1770 met zijn schip “Endeavour” aan de Australische noordoostkust. Hier zagen hij en de bemanning beesten die merkwaardig grote sprongen maakten. Ze vroegen de Aboriginals wat dit voor dieren waren en kregen als antwoord ‘Kangaroo’. Pas later bleek dat dit woord niet de benaming voor het dier was, maar simpelweg ‘Ik begrijp je niet’ betekent. Ook is het zo dat in Australië meer kangoeroes dan mensen leven.
