Animal Hoarding is de Engelse term voor het dwangmatig verzamelen van dieren die niet de juiste zorg en huisvesting krijgen, waardoor hun welzijn ernstig onder druk komt te staan. Dit is niet alleen schadelijk voor de dieren, maar ook dierenasielen hebben hun handen eraan vol.

Het hamsteren van dieren komt steeds vaker voor, hoewel het aantal niet-gemelde gevallen waarschijnlijk veel hoger zal zijn dan het aantal waarmee de dierenpolitie en de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescher­ming daadwerkelijk te maken krijgen. Het totaal aantal gehouden dieren per woning is het hoogst voor knaagdieren zoals ratten en muizen. Maar ook konijnen, vogels, katten, honden, grote dieren zoals varkens en paarden, en wilde dieren zoals reptielen en amfibieën zijn het slachtoffer van die­renverzamelaars. Veertig procent van de dieren­verzamelaars hamstert verschillende diersoorten tegelijkertijd in een zeer kleine ruimte. Meestal begint het heel onschuldig, maar met het dwang­matig verzamelen van dieren loopt het al snel uit de hand. Steeds meer dieren worden opgevangen of planten zich ongecontroleerd voort in een te kleine ruimte. De dieren leven veelal in hun eigen uitwerpselen, zijn ondervoed of ziek. Dit legt een enorme druk op dierenasielen wanneer zij voor dieren zorgen die in beslag zijn genomen door de autoriteiten.

Verschillende redenen

Er zijn verschillende redenen waarom mensen dieren gaan hamsteren. Ten eerste is er de over-the-top dierenvriend of redder in nood, die voor steeds meer dieren zorgt totdat het hem of haar boven het hoofd groeit. Dieren opnemen is in dit geval een missie, dieren afwijzen is een no-go. Dan is er de dierenfokker, die dieren verwerft met de bedoeling ze te fokken en ze vervolgens te verkopen. Deze fokker verliest het aantal dieren in de loop van de tijd steeds verder uit het oog. En dan is er nog de uitbuiter die dieren verwerft uit puur eigenbelang. Meestal is zo’n persoon erg zelfverzekerd en narcis­tisch, hij heeft geen schuldgevoelens of empathie voor zijn medeschepsels. Belangrijk om te weten: Bij het hamsteren van dieren gaat het meestal om een ziekte waardoor de eigenaar niet opzettelijk schade toebrengt aan zijn dieren. En zo’n situatie wordt niet automatisch beëindigd door het verwijderen van de dieren. Het verzamelen begint vaak weer opnieuw – met alle nare gevolgen van dien. Mensen die dwangmatig dieren verzamelen kunnen echter psychologische hulp zoeken en de vicieuze cirkel doorbreken.

Overvolle asielen als gevolg

Als het moment komt dat dieren in beslag wor­den genomen door de autoriteiten, moet alles heel snel gebeuren. Dan zijn dierenasielen ge­wild: ze worden onverwachts geconfronteerd met een groot aantal dieren. Heel vaak zijn dit dieren die ernstig ziek zijn of intensieve zorg nodig heb­ben en gedragsstoornissen hebben. De inspan­ning en kosten voor de verpleging en veterinaire zorg evenals de huisvesting van de dieren zijn enorm. Ook de grote mentale stress die de confronta­tie met een groot aantal verwaarloosde en zieke dieren voor de asielmedewerkers met zich mee­brengt mag niet worden onderschat. Bovendien zijn dieren uit dergelijke situaties over het alge­meen moeilijk te plaatsen omdat ze schuw en ernstig getraumatiseerd zijn. Dit kan weer zorgen voor hogere veterinaire kosten voor de nieuwe eigenaren.

Hoe herken ik een verzamelaar?

In veel gevallen wordt er van animal hoarding geen melding ge­maakt en lijden de dieren achter gesloten deuren. Het is daarom des te belangrijker om je ogen, oren en neus open te houden. Als er sprake is van extreme dierenverzamelaars, zul­len oplettende buren dit al snel merken. Want te veel dieren in een te kleine ruimte veroorzaken geluids- of stankoverlast. Een blik in de gang van de buren of aanbellen en vragen hoe het gaat, helpt vaak al goed om de situatie in te kunnen schatten. Als het appartement, huis of de tuin merk­baar vuil is, de dieren groezelig en onverzorgd zijn, een vervilte vacht hebben die bevuild is met uitwerpselen en last hebben van oor- en ooginfecties, lange nagels en ongedierte, moet je snel handelen. Als de omstandigheden ernstig zijn en de eigenaar het ondanks een goed gesprek niet begrijpt, moet je niet aarzelen om de zaak te melden. Is een dier in nood of gewond, of word je ge­confronteerd met mishandeling of verwaarlo­zing van dieren? Bel dan het centrale meldpunt 144 Red een dier. Dit meldnummer is 24 uur per dag, 7 dagen per week bereikbaar. Ook kun je contact opnemen met de politie via 0900 8844 of bij spoed 112.