De Lagotto Romagnolo kan worden beschouwd als een succesvolle Poedelhybride. Lees meer over de oorsprong en het temperament van de Lagotto Romagnolo hieronder.
Hoogte: 43 tot 48 cm
Gewicht: 11 tot 16 kilo
Gemiddelde leeftijd: 15 jaar
Land van herkomst: Italië
Vacht: wollige, strak gerolde ringvormige krullen
Oorsprong: Waterhonden, truffelhonden
Bewegingsdrang: gemiddeld
Educatieve inspanning: gemiddeld
Verzorging: hoog
Benodigde tijd: gemiddeld
Classificatie:
FCI groep 8: Retrievers, Flushing dogs, Waterhonden.
In feite is de Lagotto waarschijnlijk de oudste waterhond, die naam heeft gemaakt als een ambitieuze truffeljager en een goede gezelschapshond.
Van lagunes tot bergen
Hoewel de Lagotto Romagnolo nog steeds zeldzaam is, groeit de interesse in het ras gestaag. Kenners van het ras beschouwen de Lagotto Romagnolo als een echte schat die in Italië sinds de 19e eeuw werden gebruikt om naar de felbegeerde truffels te zoeken.
De oorspronkelijke voorouders van de Lagotto Romagnolo waren Italiaanse waterhonden die in de 16e eeuw in de lagunes van Comancchio en de laaglande van Emilia Romagna leefden. Hier joegen de honden vooral op meerkoeten. De viervoeters bleken buitengewoon robuust en duurzaam te zijn.
“Càn Lagòt” betekent, in het dialect van Romagna, ‘de waterhond’. Dankzij de dicht gekrulde vacht en veel ondervacht kan het water de honden niet beïnvloeden. De honden bewaakten ook boten en huizen van de toenmalige bewoners, de ‘Vallaroli’ van het land. De honden vergezelden de baasjes met jagen en truffels zoeken.
Met het droogleggen van de moerassen aan het einde van de 19e eeuw verdween niet alleen de waterjacht, maar ook de bevolking van Vallaroli. De honden waren er echter nog steeds. Naarmate het zoeken naar truffels nu belangrijker werd, vond de Lagotto Romagnolo spoedig een bondgenoot die handelaren betrouwbaar naar hun bestemming leidde, de dure paddenstoelen. Zelfs toen de truffeljacht afnam door ontbossing en verschoof naar de bergen bewees de Lagotto zijn waarde.
Omdat eerst alleen de gebruikskarakteristieken meetelden, kruiste men telkens weer andere rassen in met goede neuzen, zoals Pointers, Poedels, Spinons en Setters. In het midden van de jaren 70 van de vorige eeuw creëerden liefhebbers de basis voor het zuiver fokken. De voorlopige erkenning van het ras door de FCI vond plaats in 1995, de officiële in juli 2005. Tegenwoordig wordt de Lagotto nog steeds in zijn thuisland gebruikt als truffelzoeker. Bij ons maakt hij langzaam maar zeker een naam voor zichzelf als een intelligente gezelschapshond.
Aanpasbaar temperament
De Lagotto moet minstens twee keer per dag gedurende ten minste een uur uitgelaten worden voor de mentale bezetting”, zeggen Lieselotte en Peter Bergman, fokkers in de kennel “Folletti di tartufo”. De Lagotto is ook zeer flexibel. Als hij vanaf begin af aan al wordt uitgedaagd met balspellen, speurwerk en apporteren dan wilt hij dat ook vaker doen. Maar als hij samenleeft met een rustiger of ouder stel, dan wordt hij snel een huishond. Kortom, de Lagotto past bij iedereen die zich de noodzakelijke tijd voor hem kan veroorloven. De Lagotto leeft liefst in een huis met een groot stuk grond. Een appartement voldoet niet aan de behoeften van de hond.
Hoewel de Lagotto zeer ijverig voor je kan werken, is hij thuis een vriendelijke en goed gehumeurde hond. Omdat hij snel een band schept met de mensen om hem heen en graag plezier heeft met zijn baasjes wordt hij beschouwd als gemakkelijk in de omgang en is hij redelijk geschikt voor beginners.
“Zijn karakter heeft ook bepaalde grappige eigenschappen”, legt het fokkerskoppel uit. “De Lagotto kan groothartig en geduldig smeken. Als je kijkt naar het vriendelijke en grappige gezicht van de hond dan is het moeilijk om voet bij stuk te houden. De gevolgen daarvan zijn daarom erg belangrijk.
Voor een strak regime is het ras niet geschikt. Een respectvolle, eerlijke band in combinatie met empathie, creativiteit en veel lof pakken altijd beter uit. De Lagotto houdt van aaien en uitgebreide knuffels. De Lagotto is niet geschikt voor in een kennel. In de nabijheid van mensen zijn zal altijd zijn voorkeur zijn.
Liefst sportief
De hond voelt zich op zijn gemak bij sportieve mensen, die hij graag begeleidt tijdens recreatieve activiteiten zoals joggen, wandelen of fietsen. Voor gezinnen met kinderen is hij een goede metgezel omdat hij heel zachtaardig is met kleintjes en met iedereen plezier kan hebben. Thuis is de Lagotto waakzaam en let hij goed op indringers in zijn territorium. Een sociaal ontwikkelde Lagotto zal niet snel agressief of scherp reageren.
Als voormalige waterhond is zwemmen nog steeds een van zijn hobby’s. Hij is niet bang voor vuile en modderige plassen. Zelfs de nauwkeurig aangelegde tuinvijver thuis is niet veilig voor zijn passie voor water. Te nette mensen zijn daarom misschien niet blij met deze water minnende viervoeter.
De combinatie van waterjachthond en truffeljager met een zeer fijne neus zorgt ervoor dat in de Lagotto nog altijd een jachtinstinct sluimert. Niettemin is zijn interesse in de jacht goed beheersbaar.
Vachtverzorging
Wat de vacht betreft is de Lagotto een van de gemakkelijkste te verzorgen rassen. Aangezien hij geen los haar heeft (vaak geschikt voor mensen met een allergie), moet hij twee keer per jaar worden geschoren. Verder is een wekelijkse poetsbeurt voldoende. Haargroei in het oor moet ongeveer één keer per maand worden verwijderd om irritatie en ontsteking te voorkomen. In de winter moet de vacht tussen de ballen worden geknipt zodat er geen sneeuwklonten ontstaan die de hond tijdens het rennen kunnen hinderen.
